The Notion of Action in Kotarbiński’s Praxeology

The aim of the paper is to recast main notions of Tadeusz Kotarbiński’s praxeolology in terms of Donald Davidson’s theory of action. The paper focuses also on ontological commitments of both theories. Though Kotarbiński did not admit events in his reistic ontology, in his praxeology conceived actions as compounded entities without any clue how to reduce the parts of action into things. I argue that Kotarbiński’s restrictive ontological reism cannot be maintained in case of praxeology, and propose to admit events as existing objects. This enables to simplify extremely complicated net of Kotarbiński’s concepts and to find the counterparts of the parts of action in Kotarbiński’s sense in Davidson’s theory of action

Criterios parciales de logicidad

The aim of this paper is show a global strategy for defining and connecting logical criteria. Three partial criteria are distinguished: transparency for expressions, topic neutrality for consequence relation, and universality for theories. A global criterion is suggested, and proved to be fulfilled by classical and intuionistic logic.El propósito de este trabajo es mostrar una estrategia general para construir y conectar criterios de logicidad. Se distinguen tres criterios parciales (transparencia para expresiones, neutralidad tópica para relación de consecuencia, y universalidad para teorías). A continuación se formula un criterio global que es cumplido por la lógica clásica y la lógica intuicionista

Spór o stosunek logiki do matematyki

Rozdział drugi poświęciłem omówieniu prób uściślenia podstawowych intuicji wiązanych z logicznością wyrażeń, relacji wynikania i teorii. Były to jednak próby nieudane, gdyż nie usuwały niejasności wiązanych z pojęciami przejrzystości, niezależności tematycznej i uniwersalności. Na tym tle pokazałem spory na temat statusu matematyki, ze szczególnym uwzględnieniem argumentacji zwolenników logicyzmu. [ZE WSTĘPU AUTORA

Lokalne i globalne kryteria logiczności

Rozdział szósty podsumowuje całą pracę. Staram się w nim sprecyzować znaczenie terminu "kryterium logiczności" i pokazać jaką budowę powinny mieć takie kryteria. Analizując trzy spośród sformułowanych w poprzednich rozdziałach kryteriów logiczności, podejmuję dyskusję na temat zakresu ich stosowania. Na zakończenie szkicuję sposób konstruowania złożonych kryteriów logiczności i pokazuję, że zaproponowane przeze mnie kryterium jest spełnione przez logikę klasyczną i przez intuicjonistyczny rachunek predykatów. [ZE WSTĘPU AUTORA

Struktura logiczna języka i syntaktyczne kryteria logiczności

Przedmiotem trzeciego rozdziału jest język logiki oraz dyskusja nad możliwością formułowania syntaktycznych kryteriów logiczności. Kryterium syntaktyczne może być rozumiane dwojako: 1. czy w języku logiki istnieją "pozycje" lub "miejsca" zarezerwowane dla znaków logicznych?; 2. czy język logiki może być dowolnie bogaty? W rozdziale tym staram się pokazać, że odpowiedź na pierwsze pytanie jest, wbrew pozorom, negatywna. Jednocześnie solidaryzując się z poglądami Quine'a stawiam tezę, że odpowiednie ograniczenie języka może zapewnić logice niezbędną jej uniwersalność. [ZE WSTĘPU AUTORA

Teoriodowodowe kryteria logiczności

W rozdziale piątym analizuję teoriodowodowe kryteria logiczności dla rachunku sekwentów. [ZE WSTĘPU AUTORA

Semantyczne kryteria logiczności

Rozdział czwarty poświęcony jest semantycznym kryteriom logiczności, w szczególności zaś, warunkowi inwariantności zastosowanemu do semantyki języków sformalizowanych i semantyki teoriomodelowej języków naturalnych. [ZE WSTĘPU AUTORA

Powstanie logiki i pojęcie logiczności

W rozdziale pierwszym, obok niezbędnych ustaleń terminologicznych, przedstawiłem zarys najdawniejszej historii logiki, starając się pokazać w jaki sposób sylogistyka Arystotelesa spełniała wymóg uniwersalności. [ZE WSTĘPU AUTORA